مقاله مدیریت کاربردی در مدارس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

مدیریت کاربردی در مدارس

در مدرسه ای مدیر بااقتدار تمام بر اوضاع تسلط دارد و روابط داخلی مدرسه بسیار رسمی و جدّی است ، در مقابل ، در مدرسة دیگر ملاحظه می شود که بدون اینکه وظایف اصلی مدرسه مورد غفلت واقع شوند روابط مدیر و معاونان با معلمان و دانش آموزان بسیار صمیمی و غیر رسمی است .این تفاوتها که محیط روانی – اجتماعی مدارس را مشخص می کنند ، به جوّ سازمانی مدارس مربوط می شود.مدیران مدارس به منظور بالابردن روحیه کادر آموزشی مدرسه می بایست دست به راهکارهایی بزنند تا کیفیت امر آموزش تقویت گردد.

در این مقاله سعی شده است که ابتدا راههای تقویت‌روحیه در‌کادر آموزشی تقسیم بندی شود و سپس راههای افزایش تعهد شغلی معلمان بررسی گردد و در نهایت ضمن خودسنجی مدیران از کار خویش ، وظایف مدیر در قبال معلمان ناسازگار گنجانده شود و مدیران با ارائه راهکارهای مناسبی بر مشکلات فائق آیند.

مقدمه :

روحیه عبارت از واکنشی است عاطفی و‌ذهنی که شخص‌دربارة کار وحرفه اش‌دارد.روحیه ممکن است ضعیف یا قوی باشد . معلمی ممکن است به کارش علاقه مند باشد و فکر کند با گروهی از بهترین افراد در حوزه ی آموزش و پرورش کار می کند و بسیار عالی به خدمت مشغول است 0همین معلم ممکن است به‌دستگاه آموزش وپرورش بی اعتماد‌بوده‌و مقدار‌حقوق‌و پاداش‌خود‌را‌کافی‌نداند‌و از‌همکارانش‌تنفر داشته باشد .بین روحیه ضعیف و بالا بودن غیبت یا تأخیر،اتلاف وقت و بی اعتنایی به کار ،شانه بالا انداختن و کار امروز را به‌فردا افکندن‌و همیشه لب به شکایت باز نمودن رابطه نزدیکی وجود دارد و نشانه ناخوشنودی از کار است . با توجه به این مشکلات مدیر و رهبر رسمی آموزشگاه چه کاری باید بکند تا معلمان رضایت خاطری از کارشان بدست آورند ؟

راه های تقویت روحیه کادر آموزشی

راه های تقویت روحیه کادر آموزشی را میتوان به شرح ذیل تقسیم بندی کرد:

الف ) خاطر جمعی و آسایش در زندگی : معلمان خواهان امنیت و رفاه در زندگی هستند . رفاه در این باره به مفهوم تجمل نیست بلکه شامل داشتن وسایل و لوازمی است که معلم را به حفظ و ادامه ی یک زندگی راحت قادر خواهد ساخت تا خوراک ،پوشاک و خانه ای مناسب برای خانواده ی خود فراهم آورد . معلمان باید نخست کوشش خود را به خدمت آموزشی خویش در آن حوزه معطوف بدارند و رفع نیازمندی های خود را به مسئولان حوزه واگذار کنند0هر گاه معلمی به اندازه کافی به حوزه آموزش وپرورش خدمت نماید درباره ی افزایش حقوق خود نباید نگرانی داشته باشد .

ب) اوضاع مطلوب ومناسب کار : زمینه هایی از قبیل دلپذیر بودن محیط کار ،نظافت‌و پاکی،وسایل و لوازم تازه و نو ،تدابیر مربوط به راحتی وآسایش کارمند ،حمایت و یاری مدیر از کارکنان زیر دست از جمله اوضاع و احوالی است که همه خواهان آنها هستند .استفاده از رنگ های متفاوت در آموزشگاه،استفاده از گل وعکس و پرده هایی با رنگ های روشن می تواند محیط را دلپذیرتر کند، ساختن اتاقی جهت استراحت معلمان تأثیر زیادی در ایجاد امکانات مطلوب محیط کار دارد و موجب تقویت روحیه آنها خواهد شد .

ج)احساس علاقه ودلبستگی : معلمان هم مانند سایر کارکنان ادارات وکارگران‌کارخانه ها احتیاج دارند که به گروهی که با آنها کار می‌کنند‌وابسته‌باشند ،بررسی هایی‌که درکارخانه ها به عمل آمده نشان می دهد که این میل و احتیاج یکی از مهمترین عاملهای مؤثر در میزان تولید فردی است .علاقه واحتیاج به عضویت و مقبول بودن در گروه بیشتر از حقوق وپاداش مادی در میزان کاری که یک فرد انجام میدهد تأثیر دارد.روحیه همکاری با جمع را می توان با تدابیری بدین شرح تقویت نمود :تعداد نشست ها و فرصت هایی را که کارکنان آموزشگاه بتوانند گرد هم آیند افزایش داد .کارکنان آموزشگاه را درباره ی فعالیت های جالبی که افرادی از گروه معلمان انجام می دهند مطلع و با خبر گردانید.روزهای آخر هفته را به فعالیتهای طرح و برنامه و تفریحات معلمان اختصاص دهید.هرگز درباره یاری هایی که از طرف کادر آموزشی معمول می گردد اظهارات نیش دار به زبان نیاورید.

د) رفتار از روی عدل و انصاف: معلمان میل دارند که به ایشان از روی عدل و انصاف رفتار شود. آنان از تحمیل وظایف بیش از معمول و اینکه فرد خاصی بهترین پاداش مالی و معنوی را دریافت دارد بیزاری دارند. عده ای از معلمان ممکن است احساس کنند نقش مهمی در عهده دار شدن فعالیت ها در آموزشگاه ندارند و همواره افراد خاصی نامشان محور اطلاعات و اخبار است. برای پرهیز از چنین وضعی قبل از گرفتن تصمیم قطعی می توان جدول کارهای مکمل برنامه را برای مطالعه و بررسی به همه کادر آموزشگاه ارائه داد.

ه) احساس موفقیت در کار و رشد صنفی:معلمان میل دارند احساس نمایند که در انجام دادن کارشان با پیشرفت و تعالی قرین هستند. بنابراین زمانی که از کوشش های خود نتیجه ای نمی گیرند با نگرانی و تشویش مواجه می گردند مدیر آموزشگاه می تواند در تأمین این خواسته با فراهم آوردن یک برنامه صحیح ارزشیابی و سنجش، معلم را یاری کند.

ز) شرکت در تعیین خط مشی: معلمان میل دارند احساس کنند که در هدایت و نظارت بر سرنوشت خود سهیم هستند. لذا در مشاغلی که فرصت شرکت در تعیین خط مشی و سیاست های کلی کار به افراد داده می شود رضایت خاطر بیشتری از انجام کار حاصل می گردد. بنابراین مدیران آموزشگاه ها می توانند با شرکت دادن معلمان در این امور بر رضایت خاطر آنان از کارشان بیافزایند.

ح) حفظ احترام به خود: برای بدست آوردن رضایت کامل از کار باید فرصتهای محول شده چنان باشد که فرد شاغل از احساس احترام به خود برخوردار گردد. احترام به خود شامل احساس برابری با همکاران و رعایت انصاف در اختلافات ایجاد شده است.مثلا اگر اختلافی بین یک معلم و دانش آموز بوجود آید مدیر نباید چشم بسته از یک طرف جانبداری کندو حتی اگر از معلم حمایت کند این امر زیان بخش خواهد بود. زیرا پس از مدتی معلم وضع خود را مستحکم نخواهد یافت و او فکر می کند مدیری که مقام کسی را به قیمت اهمیت فرد دیگری بالا یا پایین ببرد بعید نیست که در اختلافات نظری که با مدیر ممکن است بعدها پیدا کند قربانی قضاوت ناعادلانه مدیر خواهد شد.

ط) تقلیل مقررات و آیین نامه ها: بطور کلی اگر قرار است روحیه عالی در میان کارکنان آموزشی برقرار باشد باید مقررات و آیین نامه ها را به حداقل تقلیل داد .

1- مدیران مدارس باید همواره مشارکت در تصمیم گیری را تشویق کنند . معلمان را در فرایند تصمیم گیری مدرسه شرکت داده و با ایجاد فضای قابل اعتماد،معلمان را به مشارکت در کارها وایفای وظایف محول سوق دهند.

2- مدیران آموزشی می توانند نظارت خود را بر کار معلمان کاهش داده و به گونه ای عمل کنند که خود کنترلی در بین معلمان بوجود آید .

3- معلمان با مشاهده تلاشهای مدیر به کوشش های خود می افزایند و تعهد شغلی آنان نیز افزایش می یابد .

4- مدیران آموزشی باید به تجربیات وتخصص معلمان در زمینه ی آموزش و مهارت های تدریس توجه کنند و برای آن احترام قایل شوند .

5- مدیران باید متناسب با سطح تحصیلات و دانش و تخصص معلمان ،مسئولیت هایی را به همکاران خود اعطا کنند .

6- مدیران، معلمان را در جریان آخرین تحولات جدید و متنوع تربیتی و آموزشی قرار داده و معلمان را از احساس بی ثمری و رکود مصون بدارند .

7- مدیران آموزشی می توانند باحذف‌تبعیض ها و روابط نا مناسب کاری موجب بهبود وضعیت معلمان شوند .

8- اگر مدیر آموزشی ارتباط بیشتر و بهتری با معلمان داشته باشد و ارزش های انسانی و قابلیت آنها را در نظر بگیرد و به آنها اعتماد داشته باشد آن ها نیز با علاقه و رغبت بیشتری به کار خواهند پرداخت .

خود سنجی مدیران از کار خویش: