مقاله درباره وظایف یک سیال تراش چیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

سیالات برش:

وظایف یک سیال تراش چیست؟

در مقدمه یک سیال تراش باید در سه روش برای یک فرآیند ماشینی شرکت کند.

اول ، آن باید به عنوان یک روان کننده عمل کند. توسط گرمای تولید شده نیز کاهش می یابد. (بوسیله کاهش اصطکاک گرمای تولید شده را کاهش می‎دهد)

بدلیل اینکه گرمای ناشی از اصطکاک نمی تواند بطور کامل حذف شود و حتی غالب کاهش اساسی در آن داده نمی‎شود.

بدلیل اینکه گرمای ناشی از اصطکاک نمی تواند به طور کامل حذف شود و حتی در اغلب موارد کاهش اساسی در آن داده نمی‎شود از اینرو یک سیال تراش باید به عنوان خنک کننده یا کولنت نیز مؤثر باشد.

سرانجام، سیال تراش باید به عنوان یک عامل ضدجوش عمل کند تا تمایل مابین قطعه و ابزار کار برای جوش خوردن در گرماو فشار عملیاتی را خنثی نماید.

سیالات تراش به عنوان روانکار :

برای اینکه یک سیال تراش بتواند نقش روانکاری خودرا به درستی ایفاء نماید باید یک فیلم محافظ قوی در بخشی از سطوح مابین ابزار و قطعه ای که تحت عملیات فلزکاری قرار می‎گیرد، تشکیل دهد. جائیکه شرایط هیدرودینامیکی می‎تواند وجود داشته باشد.

فیلمی با این مشخصه لغزش براده ها را از روی ابزار تسریع می بخشد و گذشته از کاهش گرما روانکاری مناسب قدرت و توان لازمه را کاهش می‎دهد و میزان سائیدگی در ابزار خصوصاً در نقاط تماس ماشین و فلزات نرم را کم می‎کند.

سیالات برش به عنوان عامل خنک کننده :

اگر یک سیال تراش بتواند عمل روانکاری را به صورت رضایت بخش به انجام رساند مشکل ناشی از رفع گرما از روی ابزار برش براده ها و قطعه کاری به حداقل می رسد. اما در عین حال خاصیت خنک کنندگی آنها هنوز به عنوان یک عامل مهم بر جای خود باقی است. که در این رابطه برای به انجام رساندن این ویژگی یک سیال تراش باید دارای هدایت حرارتی بالایی باشد تا اینکه بتواند ماکزیمم میزان گرما را جذب نموده و بر حسب واحد حجم سیال آنرا جابجا نماید.

چرا آب نمی تواند به عنوان سیال تراش مورد استفاده قرار گیرد؟

آب دارای خاصیت هدایت گرمایی و گرمای ویژه بالایی است ازاینرو و یک عامل کولنت بسیار موثری است اما خاصیت روانکاری آن بسیار ناچیز است. علاوه بر این آب به سرعت باعث خوردگی قسمتها و اجزاء ماشین یا دستگاه می‎شود.

از طرف دیگر آب نه تنها قسمتهای متحرک ماشین نظیر راهنما و غلتکها را روانکاری نمی‎کند بلکه قابلیت کاهش اصطکاک در نواحی برش را نیز دارا نمی باشد. همچنین از آنجائیکه آب به خوبی بر روی سطوح پخش نمی‎شود پس نمی تواند در جذب گرما چندان مؤثر باشد.

انواع مختلف سیالات تراش کدامند؟

روغنهای حل شونده

روغنهای سنتتیکی

روغنهای نیمه سنتتیکی

روغنهای برش خالص

روغنهای حل شونده

اجزا اصلی تشکیل دهنده روغنهای حل شونده چیست؟

روغنهای حل شونده شامل:

روغنهای معدنی- جهت تأمین نمودن روانکاری

امولسیفایر که روغن را بصورت گویچه های کوچکی در آب پراکنده می‎کند.

ضد زنگ- حضور این مواد سبب محافظت قطعات در برابر زنگ زدگی می‎شود زمانیکه قطعه در مجاورت آب که عامل زنگ زدگی است قرار می‎گیرد.

مواد ضد باکتری - برای کنترل رشد باکتریهایی بی هوازی که منجر به ایجاد بوی نامطبوع و غیرقابل استفاده شدن روغنهای مصرفی می گردند.

امولسیون چیست؟

روغن در آب حل نمی‎شود. روغن در آب به شکل گویچه های کوچک معلق می گردد. شکست روغن به اجزاء کوچک توسط یک عنوان شیمیایی به نام امولسیفایر انجام می‎شود. این واسطه که حاوی روغن موجود و هدایت گرمایی (قابلیت پراکنده نمودن گرما) درآب می‎باشد امولسیون شناخته شده است.

گرمای ویژه (توانایی جذب گرما) برای آب خیلی بهتر از روغن است در صورتیکه روانکاری (توانایی کاهش اصطکاک) فقط با روغن می‎تواند فراهم شود. به هنگام استفاده از امولسیون در یک فرآیند برش فلزی روغن موجود در امولسیون به عنوان روانکار و آب موجود در آن به عنوان عامل کولنت عمل می نماید. چرا غلظت امولسیون برای فرایندهای فلز کاری مختلف متغیر می باشد؟ در یک امولسیون روغن نقش روانکاری و آب خاصیت خنک کنندگی مورد نیاز را تأمین می نمایند. در فرآیندهایی که اهمیت روانکاری یک سیال تراش در حد خاصیت خنک کنندگی آن است امولسیونهای غنی (با غلظت بالایی از روغن در آب) مورد استفاده قرار می گیرند. مثل فرآیندهای مته کاری، ریخته گری، تراشکاری و در کاربردهایی که خاصیت خنک کنندگی نقش اولیه برای یک سیال می‎باشد رقتهای بالاتر از امولسیون مورد استفاده قرار می‎گیرد مثل عملیات سنگ زنی.