مقاله پاسخ ایمنی به جد و جهد شدید

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 فرمت فایل:word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  تعداد صفحات:13

چکیده

نیمن ، دیوید سی . پاسخ ایمنی به جد و جهد شدید.

داده های آسیب شناسی استدلال می کند که قدرت تحمل ورزشکاران طی دوره های تمرین سنگین و دوره ی 1 تا 2 هفته بعد از مسابقات ورزشی برای عفونت شدیدتر دستگاه تنفسی در ریسک فزاینده ای هستند . مدارک زیادی وجود دارد که ، برای ساعتهای متعدد بعد از تلاش شدید ، اجزای متعددی هم از سیستم ایمنی مادرزادی   ( مثلاً فعالیت طبیعی سلول کشنده و فعالیت نوتروفیل انفجار اکسیداتیو ) و هم سیستم ایمنی سازگار پذیری ( مثل عملکرد سلول   B   و  T )عملکرد سرکوب شده ای نشان می دهند . در عین حال ، تولید پلاسما و سیتوکینهای ضد التهابی افزایش می یابند ، بخصوص دشمن گیرنده ی اینترلئوکین ـ 1 و اینترلئوکین ـ 6 .

مکانیزمهای مختلف توضیح دهنده ی ایمنی تغییریافته کشف شده و شامل ترافیک محرک هورمون سلولهای ایمنی و تأثیر مستقیم هورمونهای استرس ، پروستاگلاندین ـ  E  2 ، سیتوکین ها ، فاکتورهای دیگر است . پاسخ ایمنی به جد و جهد شدید موقتی است ، و تحقیقات بیشتر برروی مکانیزم های مبنای پاسخ ایمنی به تمرین بدنی طولانی و شدید پیش از کارهای بالینی معنی دار ضروری است . بعضی تلاشها از طریق ابزار شیمیایی یا تغذیه ای ( مثل ایندومتاسین ، گلوتامین ، ویتامین    C ، و مکمل کربوهیدرات ) صورت گرفته تا از شدت تغییرات متعاقب تمرین شدید بکاهد .

سیتوکین ها ، لمفوسیتها ، نوتروفیل ها ، عفونت ، دویدن .

 مقدمه

       رابطه ی بین دوندگی سنگین ، ایمنی ، و عفونت خیلی زود در این قرن توسط لارابی دست یافته شد ، کسی که افزایش عمده ای را در نوتروفیل خون در میان چهار ورزشکاری گزارش کرد که در سال 1901 در دوی ماراتن بوستون شرکت داشتند . لارابی ذکر کرد که تغییرات تعداد مختلف سلول سفید خون با کسانی مشابهت دارد که در شرایط بیماری خاصی قرار دارند . وی همچنین بررسی کرد که « دوندگی خیلی فراتر از محدودیتهای فیزیولوژیک رفته است ، و نتایج ما یقیناً نشان می دهد که وقتی مسأله این است به لئوکوسیتوز قابل توجه نوع التهابی دست می یابیم . » حدود 30 سال بعد ، (   Baetjer  ) در بازبینی و اصلاح عفونت و ورزش بیان کرد که ، هر چند دیدگاه قبلی این بود که « خستگی ماهیچه ای مقاومت را کاهش می دهد و فاکتور مستعدکننده ای برای بیماری عفونی است ، مخصوصاً با توجه به عفونتهای دستگاه تنفسی » ، کار آزمایشی اندکی برای تست علمی این رابطه صورت گرفته است .

            پاسخ ایمنی به دوندگی سنگین بعد از انتشار چندین مطالعه ی آسیب شناسی که نشان دهنده ی ریسک بالاتر عفونت دستگاه تنفسی (  URTI ) طی 1 تا 2 هفته بعد از مسابقات ورزشی ماراتن و فوق ماراتن بود توجه بیشتری به خود معطوف کرد . همین طور ، بسته به پاتوژن ( با تحت تأثیر بودن بیشتر در تمرین نسبت به دیگران ) ، مطالعات حیوانی هم از این یافته در کل پشتیبانی کرد که دوره های یک یا دوهفته تمرین پیگیر بعد از تلقیح منجر به تظاهر مکررتر عفونت ونرخ بالاتر مرگ و میر شد . معتبر است که اندازه گیری های مختلف توانایی اجرایی فیزیکی طی دوره ی عفونی کاهش می یابد . تاریخچه های موردی متعدد منتشر شده است ، و نشان می دهد که بدتر شدن ناگهانی و بدون توضیح در عملکرد ورزشی هم در   U RTI  اخیر یا عفونتهای ویروسی تحت بالینی افرادی که طولانی مدت می دوند قابل پیگیری است . در بعضی ورزشکاران ، عفونت ویروسی منجر به حالت سستی به نام « سندرم خستگی پس ویروسی » می شود . علائم شامل رخوت ، خستگی زودهنگام ، و خمودی است و چندین ماه دوام دارد .