دانلود مقاله وهابیت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 47

پیشگفتار

کعبه نخستین خانه توحید است که پیش از نوح پی ریزی شد،(ان اول بیت وضع للناس للذی ببکه مبارکا و هدی للعالمین«آل عمران/96) و در طوفان نوح، آسیب دید، پس از اندی ابراهیم خلیل به تعمیر و آبادی آن پرداخت،(«و اذ یرفع ابراهیم القواعد من البیت و اسماعیل»بقره/127) و همه خداپرستان را به زیارت آن پایگاه عاشقان و دلدادگان «الله»، دعوت نمود.(«و اذن فی الناس بالحج»الحج/27)

خداوند بیت خود را، نقطه تجمع موحدان، و مرکز«امن» خداپرستان قرارداد و هیچ کس نباید در آن جا احساس خطر و ناامنی بنماید.

خداوند زیارت خانه خود را مایه قوام زندگی یکتاپرستان قرارداد، و یاد آور شد که با بر پا نمودن مراسم حج، حیات فردی و اجتماعی، مادی و معنوی آنان تامین می‌گردد.

(بعد از ظهور وهابیان به توسط ابن تیمیه حرانی در قرن هشتم هجری تمام علمای اسلامی از هر فرقه ومذهبی به مواجهه و مقابله با او برآمده و افکارش را به نقد کشیدند و لذا با جواب از اشکالات او در برخی از مسائل ، امت اسلامی را توجیه نمودند . تا اینکه در قرن دوازدهم بار دیگر این اعتقادات و افکار به توسط محمد بن عبد الوهاب و با کمک نظامی و زور و تهدید آل سعود زنده شده و درشبه جزیره العرب گسترش یافت و از آنجا که مردم آن منطقه افرادی متحجر بودند و از طرفی هم دعوت محمد بن عبد الوهاب با زور و تهدید همراه بود لذا توانست تا حدودی در مردم تاثیر گذارد

مقدمه

مسلک جعلی وهابیت، بیش از دو قرن است که همچون موریانه ای، به دنبال تخریب دین و تهی نمودن آن است. مسلکی که به هیچ وجه سازگاری عقلایی ندارد و با روش های ملایم با فطرت عقلا کاملاً بیگانه است. ( محمد جواد فاضل لنکرانی، «مبانی فکری و کارنامه ننگین فرقه ضاله وهابیت»، 3/12/1383 ، ص 1.) وهابیت از فرق نسبتاً نو پای اسلامی است، که در زادگاه اسلام، یعنی در عربستان رشد یافته و به دلیل پشتوانه قوی سیاسی و اقتصادی، در حال گسترش به دیگر نقاط اسلامی است. از آنجا که پیروان این فرقه، تنها خود را بر حق دانسته و پیروان مذاهب دیگر اسلامی را کافر، مشرک و خارج از حوزه اسلام می‌شمرند، اهمیت مطالعه و تدقیق در اصول فکری این مکتب آشکار می گردد.

کلید وا‍ژه: وهابیت، اسلام، ابن تیمه، سلفی گری،.

تاریخچه وهابیت

در آغاز قرن هشتم هجری، فردی موسوم به احمد بن تیمه، بر برخی سنن و عقاید رایج مسلمانان انگشت اعتراض نهاد و گرایش به آنها را مایه شرک و دوری از توحید پنداشت.(محمد جواد فاضل لنکرانی، پیشین، ص 17) در نتیجه عالمان و فقیهان مذاهب مختلف بر او سخت گرفتند و وی را طرد و حبس کردند تا اینکه در زندان در گذشت.

احمد بن تیمه بخدی (پایه گذار وهابیت)، در سال 661 هجری قمری پنج سال پس از سقوط خلافت بغداد در حرّان که از توابع شام است، به دنیا آمد. تحصیلات نخستین را تا 17 سالگی در آن سرزمین به پایان برد. در آن روزگار که حمله مغولان به اطراف شام، ترس عجیبی در دلها افکنده بود، خانواده ابن تیمه، حرّان را به سوی دمشق ترک کردند و در آنجا اقامت گزیدند. تا سال 698 هـ ق چیزی از احمد شنیده نشد؛ ولی از آغاز قرن هشتم هجری. ق افکار مخرب وی ظهور و بروز یافت؛ به خصوص زمانی که ساکنین حماة از وی خواستند، آیه «الرحمن علی العرش استوی» را تفسیر کند. وی در تفسیر این آیه، برای خداوند جایگاهی در فراز آسمان ها که بر عرش و سریری متکی است، تعیین کرد. انتشار پاسخ ابن تیمه در دمشق و اطراف آن غوغایی به راه انداخت؛ به طوری که علمایی چون جلال الدین حنفی، قاضی وقت، محاکمه وی را خواستار شد. ابن تیمه، پیوسته افکار عمومی را به نظرات خلاف مشهور و رایج خود متشنج و پریشان می کرد، تا اینکه بالاخره در سال 705 هـ. ق در دادگاه محکوم و به مصر تبعید شد. وی در سال 707 از زندان آزاد شد و سال 712 به شام بازگشت و در آنجا به نشر افکار و نظریات خود پرداخت تا اینکه مجدداً در سال 721 به زندان محکوم شد و در سال 728 در زندان مرد. امروز وهّابیون به دو شاخه تقسیم شده اند:

1ـ سلفى هاى متعصّب و تندرو که همه مسلمین جهان، جز خود را تکفیر کرده و مشرک مى شمارند و خون و اموال آنان را مباح مى دانند؛ جمود در اندیشه و خشونت در سخن و عمل از بارزترین ویژگى هاى آنهاست. از بحث هاى منطقى و عقلى گریزانند، در افغانستان، عراق، پاکستان و حتّى در زادگاه خود (عربستان) آن قدر خشونت آفریدند که تمام دنیا از آن ها بیزار شدند و ترسیم بسیار زشتى از اسلام در جهان ارائه کردند که براى زدودن آثار آن باید سال ها تلاش کرد.

آن ها به پایان عمر خود نزدیک شده اند، و به زودى صحنه ها را ترک مى گویند.

2ـ وهّابى هاى معتدل و روشنفکر که اهل منطق و گفتمان و «حوار» هستند، به افکار سایر اندیشمندان احترام مى گذارند و با دیگر مسلمانان به گفتگوى دوستانه مى نشینند.

نه فرمان قتل کسى را صادر مى کنند، نه مسلمانى را مشرک و کافر مى شمرند، و نه حکم به اباحه اموال و اَعراض مى دهند و روز به روز طرفداران بیش ترى پیدا مى کنند.

واین طلیعه مبارکى است براى جهان اسلام که آثارش در کتابهایى که اخیراً در حجاز منتشر شده و در جراید و مناظره هاى تلویزیونى آنجا مشاهده مى شود.

براى آشنائى با اساس این آیین باید ابتدا با بنیان گذار آن آشنا شد.

مؤسس وهابیت

بنیان گذار آیین وهابیت شیخ محمد بن عبدالوهاب است که او خود مبتکر این افکار نیست، بلکه مبتکر این اندیشه هاى باطل و خطرناک شخصى است به نام ابن تیمیه که در قرن هفتم مى زیسته است.