مقاله کروم

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات 40

جمله های ( ترمهای) طیفی:

مفهوم حالت ریزاستی.

به طور کلی، هریک از صورتهای متمایز آرایش الکترونی که برای یک اتم در حالت پایه و یا برانگیخته آن می تان نوشت یک حالت ریز اتمی یا حالت انرژی آن اتم می گویند. به طور معمول حالتهای انرژی الکترنی اتمها یا یونهای مجزا را با نمادهای ترم یا جمله طیفی مشخص می کنند که از لحاظ خواص تقارنی بطور کامل، به به اوبریتالهای اتمی وابسته است.

هرگاه سطح انرژی الکترون در اتم با نمادهای nf,nd,np,ns مشخص شود، در واقع تنها دوعدد از چهار عدد کوانتومی موثر در انرژی الکترودهای مورد توجه قرار گرفته است. در صورتی که هریک از این ترازها، نشانه چند سطح انرژی همرزند. در این صورت، از دافعه الکتروستاتیک بین الکترونها( تاثیرهای متقابل اسپین- اسپین واسپین اوریتال) صرفنظر و نمایش ناقص از وضعیت انرژی الکترون ارائه داده شده است. در صورتی که این دو نوع تاثیر متقابل به شدت همرای سطحهای انرژی الکترونی و آرایش الکترومی اتم را به هم می زنند. برای تعیین حالتهای ایزاتمی، باید حد وضعیت حد، یعنی جفت شدن ممان اندازه حرکت زاویه ی اسپینی و اوریتالی الکترونها در یک میدان قوی و میدان ضعیف را بررسی کنیم.

- چگونگی جفت شدن ممانهای اسپینی و اوربیتالی در میدان قوی

در میدان قوی، یعنی در اتمهای سنگین( از برم به بعد) که همان اندازه حرکت زاویه اسپینی( s) با ممان اندازه حرکت زاویه ای اوربیتالی(d) هر الکترون با یکدیگر جفت می شوند، ممان برآیند حاصل(j) با یکدیگر جفت می شوند. جفت شدن(j-j) .

- جفت شدن ممانهای اسپینی و اوربیتالی در میدان ضعیف

در میدان ضعیف( یعنی در اتمهای سبکتر برم)، ممانهای اندازه حرکت زاویه اسپینی(S) الکترونها با یکدیگر جفت می شوند و ممانهای برآیند S( همان اندازه حرکت اپینی کل) و یا( ممان اندازه حرت اورستالی کل) را بوجود می آورند. این ممانهای برآیند نیز با یکدیگر جفت می شوند و ممان برآیند اندازه حرکت زاویه ی کل( J) تشکیل می دهند.

این نوع جفت شدن را، جفت شدن L-S و یا جفت شدن راسل – ساندرز می نامند. S را عدد کوانتومی اسپینی کل، L را عدد کوانتومی اوربیتالی کل و y را عدد کوانتومی کل اتم می نامند. J مانند L ,S  عدد کوانتومی است و تمام مقدارهای مثبت متوالی از L+S تا L+S را می تواند در بر بگیرد. برای مثال، همان طور که گفته شده است، اگر L=2 و S=1 باشد، می توان تمام مقدارهای مثبت از 2+1=3 تا 2-1=1 ( یعنی 3,2,1) را به J نسبت داد.